1. Визуелен тест

Една од првите работи што можете да ги направите кога го тестирате килибарот или килибарниот накит направен од него е визуелно да го испитате. Вистинските топчиња изработени од килибар имаат тенденција да бидат уникатни во својот изглед, па затоа треба да барате несовршености кога ги проверувате. Некои вообичаени несовршености се мали пукнатини или мали воздушни меури. Исто така, топчињата треба да се разликуваат малку во големина и форма која не треба секогаш да биде кружна. Кога ќе го допрете килибарот, тој е малку топол, што не е случај со повеќето други фалсификати.

2. Тест со солена вода.

Другиот ефективен тест за идентификување на вистинскиот килибар од лажен е тест со солена топла вода. За да го направите овој тест ќе ви требаат околу 7 кафени лажички сол и средна чаша вода. Додајте ги сите лажички сол во водата и добро промешајте додека солта не се стопи целосно. Во следниот чекор додадете го вашиот драгоцен камен во оваа вода. Вистинскиот килибар треба лесно да плови над оваа вода, додека мнозинството фалсификати брзо ќе потонат. Спротивно, доколку го ставите килибарот во чаша обична вода, тој ке потоне. Главниот недостаток на овој метод е тоа што не е многу погоден за тестирање на накит кој има некои други метали или компоненти во него, но сепак тоа функционира добро за тестирање на топчиња.

3. Испитување со триење.

Еден од наједноставните начини да го разликувате килибарот од копал е да направите тест со триење. Бидејќи вистинскиот килибар има електростатско својство, тој може да ги собере ситните делови од хартија или прашина кога е доволно наполнет. Значи, со цел да го наелектризирате килибарот, треба да го завиткате во ткаенина, а потоа да го триете некое време (20-60 секунди). Во следниот чекор држете го овој полускапоцен камен во близина на влакно. Ако вашата коса е привлечена кон килибарот тоа значи дека статички е произведен и најверојатно држите вистински килибар. Имено, ако не се наполнил, туку е леплив, тоа значи дека е Копал.

4. Тест со жешка игла

Уште еден начин да се разликува автентичниот килибар од лажен е тестот со жешка игла. За да го направите овој тест треба да ја загреете иглата и потоа да ја туркате низ килибарот. Во случај иглата да помине само малку или да остава пукнатини, тоа значи дека најверојатно е вистински килибар. Исто така, ако тоа е вистински килибар, треба да забележите мирис сличен на старо дрво. Кога го правиме истиот тест со фалсификати, иглата оди многу лесно и мирисот е или пластичен или како на свеж бор. Главниот недостаток на овој тест е тоа што може да остави мала трага, која е предизвикана од горењето.

5. Испитување со гребење.

Тестот за гребење обично се користи кога сакате да тестирате некој килибар кој не е скап. Ова е главно поради тоа што гребењето може потенцијално да го оштети. Вршењето на овој тест може да помогне да се разликува обоено стакло од килибар. Овој тест е корисен бидејќи стаклените топчиња не можат да се изгребат при користење на метали, додека вистинскиот килибар е доволно мек за да може да се изгребе. Значи, во суштина, ако можеш да си го изгребеш својот накит, најверојатно е килибар, а ако не си во можност да го сториш тоа, тогаш веројатно е лажен.

6.Тестирање на мирис

Овој тест може да биде премногу тежок за поединци кои не се многу запознаени со оваа природна смола. Ова е главно затоа што треба да знаете која е разликата помеѓу миризбата на копал и балтички килибар. Мирисот на вистинскиот балтички килибар има тенденција да биде посилен во споредба со копалот. Во случај да поседувате друг вид лажен килибар, треба да почувствувате мирис на пластика откако ќе се загреат топчињата.